Een miskraam begint meestal met bloedverlies en buikpijn. Soms stoppen vlak voor de miskraam de zwangerschapskwalen en voel je je niet meer zwanger.
Hoe verloopt een miskraam?
Zwangerschapskwaaltjes stoppen
Soms stoppen vlak voor een miskraam de bekende zwangerschapskwaaltjes als misselijkheid en gevoelige borsten.
Bloedverlies
Een (dreigende) miskraam begint meestal met bloedverlies. Het bloedverlies kan eerst licht zijn maar wordt steeds heviger. De kleur van het bloed verandert van bruin naar helderrood. Als de miskraam eenmaal doorzet, verliezen de meeste vrouwen binnen 7 dagen het embryo. Het bloedverlies kan ook een paar dagen stoppen maar daarna weer doorzetten. Bij een miskraam kun je de vrucht, vruchtvliezen en placenta in één keer verliezen of in delen.
Buikkrampen of weeën
Het bloedverlies kan samen gaan met een menstruatieachtige buikpijn. Een (dreigende) miskraam kan ook met alleen buikpijn beginnen. Hoe hevig je buikkrampen zijn, hangt af van hoe lang je al zwanger bent. Krijg je een vroege miskraam, dan voelt de buikpijn als menstruatiepijn. Later in je zwangerschap (na 10 weken) kun je bij een miskraam pijn voelen die vergelijkbaar is met echte weeën.
Wat zie je?
Het kan je helpen bij de verwerking om te kijken wat je precies verloren bent na een miskraam. Wat je precies ziet als je een miskraam hebt gehad, hangt af van hoe lang je al zwanger was. Je verliest in elk geval helderrood bloed. Bij een miskraam vroeg in je zwangerschap, zal je het embryo waarschijnlijk niet kunnen zien. Wel zie je stolsels in het bloed. De placenta ziet eruit als een plat, rond schijfje. Je kunt ook het embryo, de vruchtvliezen en placenta in één keer verliezen. Je ziet dan een soort rood ‘zakje’, gevuld met vruchtwater en het vruchtje.
Onderzoek bij een mogelijke miskraam
Ga naar de arts of verloskundige bij tekenen van een (dreigende) miskraam. Je arts zal je een aantal vragen stellen en je lichamelijk onderzoeken. Voorbeelden van vragen die hij of zij kan stellen:
Inwendig onderzoek
Door middel van een inwendig onderzoek stelt de arts of verloskundige vast of je een miskraam hebt gehad, of dat er iets anders aan de hand is.
Echo
Als de arts bij het inwendig onderzoek ziet dat de baarmoedermond nog gesloten is, kan het gaan om een dreigende miskraam. Je kunt thuis afwachten hoe het verder gaat. Als je graag meer zekerheid wilt, kun je vragen om een echo. Dan is direct te zien of het embryo nog leeft.
