Tijdens je zwangerschap krijg je meerdere echo’s. Meestal zijn dit er 2: een termijnecho tussen de 9-12 weken en een 20-weken-echo. Soms is een 30-weken-echo nodig.
Wat is een echoscopie?
Bij een echoscopie worden geluidsgolven met een hoge frequentie met een apparaatje (een transducer) door je lichaam gezonden. De frequentie is voor mensen niet hoorbaar. Organen kaatsen deze geluidsgolven terug. Hierdoor worden je organen en dus je baarmoeder met daarin je baby, zichtbaar op een beeldscherm. Er zijn twee soorten echo’s:
- Uitwendig
- Inwendig
Uitwendige echo
Bij een uitwendige echo wordt geleidende gel op je buik gesmeerd. De arts (een echoscopist, gynaecoloog of verloskundige) beweegt met de transducer over je buik. Als je 10 weken of langer zwanger bent, krijg je meestal een uitwendige echo.
Inwendige echo
Als je een echo krijgt terwijl je nog geen 10 weken zwanger bent, wordt meestal een inwendige echo gemaakt. Dit gebeurt via je vagina, met een dunne, langwerpige transducer. Op deze manier kan de arts je baby en placenta beter zien dan bij een uitwendige echo. Er zit immers geen laag van huid, vet en weefsel tussen de transducer en de baarmoeder.
Wat is er te zien op een echo?
De arts die de echo maakt onderzoekt de beelden op het beeldscherm. Hierbij kun je zelf meekijken. Jouw behandelend arts of verloskundige bespreekt de uitslag van de echo met je. Wat er te zien is op de echo, hangt af van [l581]hoe lang je zwanger bent[\l].
Wanneer krijg je echo’s?
Tijdens je zwangerschap krijg je gewoonlijk 2 echo’s:
- Termijnecho: tussen de 9-12 weken
- 20-weken-echo
Termijnecho: tussen de 9-12 weken
Je 1e echo is een heel bijzonder en vaak emotioneel moment. Je ziet je kindje voor het eerst, ineens wordt het heel ‘echt’. Bij de eerste echo worden een paar dingen duidelijk:
- Hoe lang je al zwanger bent: je baby wordt nauwkeurig gemeten
- Of je baby zich op een normale manier ontwikkelt en of het hartje klopt
- Of je een een- of meerling krijgt
20-weken-echo
Net als de 1e echo, is de 20-weken-echo een spannend moment. Bij de 2e echo wordt gekeken:
- Of je een jongen of meisje krijgt (het kan ook dat dit nog niet duidelijk te zien is)
- Of je baby geen aandoening heeft
- Of je baby kans heeft op een groeistoornis
- Of jij kans hebt op een hoge bloeddruk
30-weken-echo
In sommige gevallen kan een 30-weken-echo worden gemaakt:
- Als je tijdens je zwangerschap bloedverlies hebt
- Als je al een kind hebt dat bij de geboorte te zwaar of te licht was
- Als bij de 20-weken-echo duidelijk was dat je baby te snel of te langzaam groeit
- Als je in verwachting bent van een meerling
- Als je een laagliggende placenta hebt
- Als je overwicht hebt
- Als je rookt tijdens de zwangerschap (dit is heel slecht voor je baby)
Doppler onderzoek
Met een Doppler onderzoek wordt gekeken of je placenta goed werkt. Dit onderzoek wordt alleen gedaan als daar een speciale aanleiding voor is. De aanleiding kan hetzelfde zijn als die voor een 30-weken-echo.
Pretecho
Een echo laten maken, is meestal een mooi en bijzonder moment. Kun je er geen genoeg van krijgen? Dan kun je altijd nog een pretecho laten maken in een hierin gespecialiseerde kliniek. Een pretecho heeft geen medische noodzaak. Er kunnen 2D, 3D, en 4D echo’s gemaakt worden (foto’s en bewegende beelden). Meestal worden pretecho’s niet vergoed.
Combinatietest
Als je wilt weten hoe groot de kans is dat je kindje het Downsyndroom of trimosie 13 (syndroom van Patau) of 18 (syndroom van Edwards) heeft, kun je tussen de 9 en 14 weken een combinatietest laten doen. Deze test bestaat uit twee onderdelen:
- Bloedonderzoek bij de moeder (tussen 9-14 weken)
- Echo om de nekplooi van je baby te meten (tussen 11-14 weken)
